در شهر یزد از قدیم الایام پارچه های مختلفی مانند ترمه و زری و پارچه های ابریشمی و نخی بافته می شدکه ذوق هنرمندان پارچه باف و نقش بندان و طراحان در نمونه های به جا مانده از آن روزگار بیانگر روح بلند مردمان این سامان است.. گرچه امروزه کار دستبافان درشهر یزد رو به رکود است اما در قدیم پارچه های بافت یزد در ایران از معروفیت خاصی برخوردار بوده و ارزش فراوان داشته است. ترمه یکی از باسابقه ترین منسوجات دستباف است که قرنها معرف هنر و صنعت بافندگی استان یزد بوده و تولید آن در ایران به طور عمده منحصر به شهر یزد میباشد.ترمه یزد در بدو امر به زری بافی مشهور بوده است اولین بار به وسیله خواجه غیاث الدین حدود چهارصد سال قبل به وجود آمده و به واسطه اینکه در رنگهای مختلف و متنوع بافته میشد و دارای زحمت فراوان بافندگی بود از طرف دیگر کمیاب و نادر بود از قرب و منزلت ویژه ای برخوردار بود.
پارچه های بافته شده یزدی در قدیم از نقش های اصیلی که توسط هنرمندان یزدی تهیه می شدند، برخوردار بودند. از نقش بندان قدیمی شهر یزد “غیاث الدین نقش بند” بوده که گویا کارگاهی جنب محل فعلی بانک ملی یزد داشته است. عکس هائی از نقوش وی بر ترمه و زری در کتاب پوپ موجود می باشد. از دیگر نقش بندان که در 70سال اخیر در یزد شهرتی داشتند و اکنون از آنان فقط نامی باقی مانده می توان از : علی آقا گر- حاج محمد علی- حاج علی تقی – حسن آقا نام برد.نقش های ترمه ای حاج علی تقی معروف است (گفته می شود که حاج علی تقی خود صاحب کارگاه بوده و بیشتر نقش های وی از علی آقاگر است.) امروزه نقش بندان به معنی واقعی یعنی کسانی که نقش های اصیل ابداع و ابتکار کنند نیستند اما می توان از دوتن که حدودا 20سال پیش نقش بندی می کرده و دارای ابتکار بیشتری بوده اند نام این دوتن چنین بوده: آقای سید محمود نخودبریز (معروف به آقا سبیل) و حاجی جلال محرمی (معروف به حاجی جلال طراح).
